leven
Hoe ver gezonken
In de diepte
Mezelf gehaat
Gepijnigd
Een grote angst
Vanwaar
Ik dacht
een dodelijke
Strijd
Maar...
Ik pakte
Een helpende
Hand en kon
Gaan leren
Leven
Nu, nu prijs
Ik mijn naam
En leef
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Maandag, juli 03, 2017 10:33 |
| Mooi... Dat doe je goed. Liefs, Aquarel |
|
| Clarice: | Zondag, juli 02, 2017 22:28 |
| Al een hele weg afgelegd, Tulpje, magje fier op zijn! Gts, Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, juli 02, 2017 20:15 |
| goedzo | |
| Nayeli: | Zondag, juli 02, 2017 20:10 |
| dat gaat goed tulpje, blijven gaan, met vallen en opstaan, maar blijven gaan | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||