Vleugels op poten
vleugels op poten
ze reiken en kijken
vragend omhoog de
wilde bloemen in mijn wei
hun muziek die
altijd gelijk loopt
met de zon verstomt
in het gras
nadert langzaam
een massaal gebrom
chitine knispert in
duizenden doorzichtige
vleugels op poten
zij vliegen op
tot grote hoogte
in hun paringsdrang
meeuwen zeilen
door de lucht met de
mier als smakelijke vrucht
hun einde is de winst
van het evolutionair
systeem dat de beste wint
wil melker
06/07/2017
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, juli 06, 2017 21:40 |
| Een boeiend beeldend natuurgebeuren ..mooi geschreven gedicht dat na doet denken Wil. Liefs en dank voor je mooie reactie. | |
| EXPLICIT: | Donderdag, juli 06, 2017 15:14 |
| Waar vraatzucht veelal uitmond in competitie en hebzucht... Mooi geschreven Wil. | |
| teun hoek: | Donderdag, juli 06, 2017 12:45 |
| vliegende mieren en eendagsvliegen een geweldige inzet . th | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 06, 2017 09:05 |
| De één zijn dood is de ander zijn brood Wil, de natuur staat voor niets, gevleugeld of op poten, de sterkste zal altijd winnen. Deze mooie woorden knisperen nog even na en de zon doet de rest. Weer een fraai natuurgebeuren geschetst. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
| Stroejaro: | Donderdag, juli 06, 2017 07:07 |
| Prachtig geschreven, een heerlijk, beeldend gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||