Avondzwoel zingt zomer
sferisch klanken over terras
in verte dichtbij straalt zij
afzijdig, roestrode strengen
zijgende zon in vochtige ogen
luchtige handen vouwen om glas
kijkt zij, zwijgt, lieflijk aureool
alsof gelijk zo mooi wat ik zag
geroezemoes en ruis verdwenen
volkomen stilte in onze glimlach
en lijkt licht te groeien, gloeien
nu dagen niet meer oeverloos lengen
bewaren hoe eindeloos het was
dafeskelos: | Woensdag, augustus 09, 2017 11:59 |
Eén van de vele pareltjes September, waar jij blijkbaar geen moeite mee hebt om ze te vinden en te polijsten. Liefs. | |
september: | Zaterdag, juli 15, 2017 21:38 |
Hartelijk dank voor al jullie fijne reacties Liefs |
|
Artifex: | Vrijdag, juli 14, 2017 06:47 |
Heel mooi, de zomer leent zich uitstekend als inspiratiebron. Graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
Johny Donovan: | Donderdag, juli 13, 2017 21:30 |
mooi hoor | |
Stroejaro: | Donderdag, juli 13, 2017 18:52 |
Heerlijk, heel mooi. | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juli 13, 2017 18:40 |
zo mooi dat ik al stil ben |
|
teun hoek: | Donderdag, juli 13, 2017 18:19 |
mooi gebracht. h gr. th | |
Solitair: | Donderdag, juli 13, 2017 18:14 |
Meditatief mee met jouw omgeving factoren, oplettend September, mooi geschreven. Groetje, | |
Willem B. Tijssen: | Donderdag, juli 13, 2017 17:42 |
Heerlijk van zo'n ontmoeting op een terras getuige te mogen zijn of er deel van uit te mogen maken. heel rustgevend en lieflijk gedicht. |
|
EXPLICIT: | Donderdag, juli 13, 2017 16:49 |
Wat een heerlijk sereen ontmoeten... | |
Anneke Bakker: | Donderdag, juli 13, 2017 15:40 |
Woorden zijn hier overbodig, stille glimlach zegt genoeg. Weer mooi in jouw eigen steil sfeervol verwoordt September. Dit gedicht verdient een aureool. Zonnige groet met liefs. Anneke |
|
Avr: | Donderdag, juli 13, 2017 15:33 |
Zeer mooi, beeldend onder woorden gebracht! Dit genieten van! mvg Avr | |
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 13 juli 2017 | ||
Thema's: |