Honden geluk
 
Groot verdriet
 
Wij waren steeds je grootste fans
als je ons begroette was het net een
dans
wij zien nog je kleine kopje aan de
deur
je guitig neusje snoof de nieuwe
geur
je nieuwsgierigheid dreef je binnen
je kwispel staartje prikkelde onze
zinnen
opgroeiend werd jij onze beste
vriend
bij droefheid maakte jij ons
goedgezind
rustend in onze armen
deed je ons hart verwarmen
De schok van je verdwijnen deed ons
beven
Er ontbrak plots iets in ons leven
je later langs de weg te moeten
vinden
deed ons beseffen hoe wij je minden
De tranen kwamen zonder schroom
We leefden wekenlang als in een
slechte droom
... hondje van onze dromen
Eens zullen we elkaar weer tegen
komen.
 
 Tweeluik
 
 
 
Tegengestelde
 
Je kunt niet vatten hoe vrolijk wij
zijn geworden
het was zalig dat niemand morde
De zon scheen reeds in ’t zenit
Alles leek plots helder wit
Geen haren meer in zetels en op
stoelen
Geen natte proppen meer in de schoenen
Geen plakkende tong aan onze wangen
Geen klonters meer die onder je staart hangen
Het dagblad bleef mooi opgevouwen
geen scheuren in onze mouwen
de kast en stoelpoten
blijven voortaan onbespoten
onze neus antwoord, geen keutels
geen gezoek meer naar onze sleutels
Ons bed ruikt niet meer naar de
hond
het is nu weer heerlijk gezond
dat je aangereden werd langs de
baan
heeft ons enorm goed gedaan
’t werd tijd dat je verdween
samen met de reuk van je
knabbelbeen
de enige die nog treuren omjou zijn
de buurman en zijn vrouw
zij gaven je soms een snoepje
wij kregen het dan terug uit je
poepje
neem ons dus niet kwalijk dat we
vrolijk zijn
Honden geluk is toch maar schijn.
                        ela