Moeder
Graag zou ik nog
even met je praten
zeggen hoeveel
ik van je hou
woorden die ik
je nooit zeggen kon
nu kan ik je niet
meer bereiken
jij bent achter
de tunnel van het licht
mijn armen kunnen
niet zo ver reiken
toch ben je dichtbij
jij laat me schrijven
je vingers omsluiten
zacht die van mij
zo schrijf ik
dit gedicht over jou en mij.
Paula Hagenaars
even met je praten
zeggen hoeveel
ik van je hou
woorden die ik
je nooit zeggen kon
nu kan ik je niet
meer bereiken
jij bent achter
de tunnel van het licht
mijn armen kunnen
niet zo ver reiken
toch ben je dichtbij
jij laat me schrijven
je vingers omsluiten
zacht die van mij
zo schrijf ik
dit gedicht over jou en mij.
Paula Hagenaars
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zondag, juli 16, 2017 09:00 |
| Paula, Hier kan ik jouw gedichten dan toch weer lezen. Mooi Hoor. Groet, Hilly Nicolay |
|
| Clarice: | Vrijdag, juli 14, 2017 21:22 |
| Heel erg mooi, Paula. Ze is zo toch bij jou. Gts, Clarice | |
| ela: | Vrijdag, juli 14, 2017 17:25 |
| De geest en de herinnering doet ons trachten naar een laatste weerzien. we weten dat het niet kan, maar het is als een blijk van bewondering en liefde, dat is het mooie er aan. ela |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juli 14, 2017 14:03 |
| herkenbaar mooi | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 14, 2017 13:43 |
| Met bewondering en diep respect dit moois gelezen Paula, liefdevol! Warme groet en fijne middag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paula Hagenaars |  
|
|
| Gecontroleerd door: Paula Hagenaars | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||