Tranen sijpelen in aardse groeven
vormen vliedend glinsterend beken
't waterhart kan onmetelijk breken
eindeloos als strelen, beuken
de golven aan een verre kust
dat soelaas bood, troosten kon
intens zichtbaar, kwetsbare zon
schaduwen luwte aanvaardt niet
wees gerust, verwacht de droomvogel
vleugels die zacht om je heen vouwen
tijd kan de liefste liefde niet verbreken
David Matser: | Zaterdag, juli 22, 2017 15:32 |
En zo is het. Dit is wel een pareltje vind ik. Jij ook bedankt voor je lieve reactie Liefs David |
|
Stroejaro: | Vrijdag, juli 21, 2017 17:50 |
Ongekend mooi geschreven. | |
september: | Vrijdag, juli 21, 2017 16:23 |
Dank jullie wel voor de fijne reacties Liefs |
|
Claudelaire: | Vrijdag, juli 21, 2017 11:16 |
Te mooi voor woorden ! Eén woord misschien: klasse ! groetjes Claude | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juli 20, 2017 16:41 |
wat kan ik nog zeggen? | |
Dirk Hermans: | Donderdag, juli 20, 2017 15:34 |
Gevoelig neergezet | |
EXPLICIT: | Donderdag, juli 20, 2017 15:07 |
Meedogenloos rakend maar zo liefdevol en dan die vleugels voorbij tijd... | |
Avr: | Donderdag, juli 20, 2017 14:46 |
Droef mooi, en rakend schrijven! mvg Avr | |
Anneke Bakker: | Donderdag, juli 20, 2017 14:38 |
Fantastisch mooi weer September, een gedicht dat me pakt, zinnen die zelfs zeer doen! Ben stil, heb geen woorden meer... Dank voor dit moois en lieve groet. Anneke |
|
teun hoek: | Donderdag, juli 20, 2017 14:17 |
soms wel gedompeld in verdriet waarin de herinnering doorsijpelt als blijvende liefde. h. gr. th |
|
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 20 juli 2017 | ||
Thema's: |