Laatst zag ik je nog
Lijkbleek voorhoofd
Achteruit gestreken haren
doorspekt met snotballetjes
van de neus langs de vingers in het haar gebracht
de ogen met moeite opengesperd
bloed doorlopen oogballen als craquelé
de neus rood en gezwollen als een gevaarlicht
de gegroefde lippen lichtjes geopend
gele tanden als een tuinhark
de tong als grijze dweil ertussen
alles samen gehouden door een vormeloze kop
afhangende kaakflappen
oorlellen als vieze asbakken
doorprikt met roestige spijkers
de nek staat ingezakt op de schouders
rode eczeem banden volgen elkaar op
de rest van het lichaam is niet te beschrijven
het zit verdoken in enkele lappen
opgehaald in het containerpark
waardoor het lijkt of het hoofd
straks moet verdwijnen in de humusbak
om door de wormen en torren schoon te worden gevreten
thuis moest ik aan je denken
het braken stond mij nader dan het lachen
ela
| Clarice: | Zaterdag, juli 22, 2017 13:55 |
| Begrijp niet waarom men het dier niet begraaft...erg triestig. Gts, Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juli 22, 2017 12:27 |
| zielig | |
| september: | Zaterdag, juli 22, 2017 12:13 |
| Dit voel ik ook, een heel akelig ingrijpend beeld Ela. | |
| Avr: | Zaterdag, juli 22, 2017 11:39 |
| Mij eerlijk gezegd ook, ela, na dit droeve en beeldend schrijven! mvg Avr | |
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||