Oneliners op zicht
oneliners op zicht
zij schreeuwen
loze kreten
die verwaaien
nooit begrepen
woorden die ooit
zin gaven aan leven
ik ben begonnen
met luisteren in de
stilte van niet weten
daarna fluisteren
om de vaste cirkel
rustig te doorbreken
inspreken was
de trigger zonder
echt te preken
met het bespelen
van emoties kregen
wij oneliners op zicht
voor het doel heiligt
middelen zijn wij
toen gezwicht
het heeft helaas een
kudde opgeleverd van
naamlozen zonder gezicht
wil melker
26/07/2017
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, juli 26, 2017 19:31 |
| helaas , maar ook die hebben een eigen inbeelding die hen genoegen biedt. th |
|
| september: | Woensdag, juli 26, 2017 18:31 |
| Beter lijkt vanuit niet weten, te luisteren en fluisteren en dan te spreken en de oneliners buiten zicht te houden. Immers maken zij alles anoniemer. Een heel mooi gedicht Wil dat tot mijmeringen en nadenken stemt. Liefs | |
| EXPLICIT: | Woensdag, juli 26, 2017 17:27 |
| Elke overtuiging schuilt uitsluiting, frasen zullen eens hol blijken... ;~) | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, juli 26, 2017 08:42 |
| Eerst luisteren dan fluisteren om de cirkel te doorbreken, nog steeds onzichtbaar krijgt men door het geschrevene toch enigszins een beeld van de onliner zonder gezicht. Mooie filosofie op de vroege morgen Wil. Ik wens je een fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||