het is gewoon echt op
ik doe er alles aan
maar ik kan beter gaan
mijn energie is op
het is een echt wonder
ja ik sta nog rechtop
trauma's, angsten en nog veel meer
ik blijf vallen telkens weer
het doet pijn
ga gewoon weer aan het werk
krijg ik van familie te horen
ik kan het echt niet meer aanhoren
hou alsjeblieft op
alles wat ik zeg word toch niet gehoord
ik ben getekend voor het leven
ik heb dit leven niets meer te geven
denken aan de dood, ik zal rust hebben
want mijn leven is niet meer te redden
ik kan er niet meer voor gaan
want die hele berg ellende kan ik niet meer aan
het is gewoon echt op
maar ik kan beter gaan
mijn energie is op
het is een echt wonder
ja ik sta nog rechtop
trauma's, angsten en nog veel meer
ik blijf vallen telkens weer
het doet pijn
ga gewoon weer aan het werk
krijg ik van familie te horen
ik kan het echt niet meer aanhoren
hou alsjeblieft op
alles wat ik zeg word toch niet gehoord
ik ben getekend voor het leven
ik heb dit leven niets meer te geven
denken aan de dood, ik zal rust hebben
want mijn leven is niet meer te redden
ik kan er niet meer voor gaan
want die hele berg ellende kan ik niet meer aan
het is gewoon echt op
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, juli 26, 2017 23:38 |
| maar toch, getekenden hebben het lijden doorleefd, komen vandaar tot groter mededogen, minder vanzelfsprekend meer te geven. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lunia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||