Vlinderslag
Verdrinkend in een plas,
een kolk vol mishagen
die stukjes hoop wegdragen,
en verdriets schaduw las.
Een dompelende hand,
duwt mijn hoofd onder het water,
en onder luid geschater,
mijn voeten in het zand.
Maar moed kwam uit het nergens
en liefde vloog van ergens,
terwijl de wanhoop sterft.
Ik voelde me verheven,
mijn liefde opgeschreven,
je naampje in mijn hart gekerfd.
een kolk vol mishagen
die stukjes hoop wegdragen,
en verdriets schaduw las.
Een dompelende hand,
duwt mijn hoofd onder het water,
en onder luid geschater,
mijn voeten in het zand.
Maar moed kwam uit het nergens
en liefde vloog van ergens,
terwijl de wanhoop sterft.
Ik voelde me verheven,
mijn liefde opgeschreven,
je naampje in mijn hart gekerfd.
Reacties op dit gedicht
| justineke: | Vrijdag, juli 19, 2002 10:29 |
| megamooi zenne echt ma ik zou moestet nog keer gebeure u trug uit da water trekke echt!!tataxxxx | |
| - Angel -: | Zaterdag, juni 01, 2002 18:39 |
| Ja, dat meisje moet een gelukzakje zijn, maar ze wil het niet inzien eh Wouter! Rustig afwachten zou ik zeggen xxx xxx xxx Angel xxx xxx xxx |
|
| Nijn: | Dinsdag, mei 28, 2002 20:09 |
| Prachtig gedicht Wouter een kunstwerkje! Zorg er maar voor dat ze die naam niet wegschuren... Groetjes, Willemijn |
|
| yowjo: | Dinsdag, mei 28, 2002 17:30 |
| schitterend... ben ik echt stil van geworden dat meisje is een gelukzakje weet je ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Wouter- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||