op weg naar de bron
woorden verwaaien
als stuifzand
op het eeuwige strand
wanneer ik dicht
droom ik mijn denken
vanaf elk begin
is het eenvoudig
mijn ziel te volgen
naar haar de bron
sunset 04-08-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, augustus 06, 2017 14:27 |
Clarice, Dank je voor je lezen en reageren. Warme genegen groet en heel prettige zondagnamiddag, |
|
| Clarice: | Vrijdag, augustus 04, 2017 22:35 |
| Heel mooi, Sunset! Soms nemen ze je mee naar waar je niet dacht te gaan en krijgt het gedicht ineens een andere wending... Gts, Clarice | |
| sunset: | Vrijdag, augustus 04, 2017 17:31 |
| Anneke Bakker, claire vanfleteren, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en geniet van een rustige vrijdagnamiddag. Warme genegen groet, |
|
| claire vanfleteren: | Vrijdag, augustus 04, 2017 15:09 |
| Inderdaad woorden verwaaien, maar als je ze op schrijft blijven ze, daarom zeggen ze wie schrijft die blijft Sunset, nog een fijne dag! | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 04, 2017 09:36 |
| Bij de bron liggen de mooiste woorden voor een gedicht Sunset. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
