Steen.
Steen.
Zo maar een steen
verre historie
geslepen in het waterbed
genomen uit
een rotsformatie
hier zo maar voor mij neergezet.
Die gladde stenen
die eens David
koos uit een beek in Israël
God die volmaakte.
Goliath velde.
Gestuurd in geloof en Gods bevel.
Christus die zelf
de hoeksteen vormde
in elk leven fundament wil zijn
ons draagt , behoedt
kracht doet ontlenen
tot basis als een lichtfontein.
Stenen gestapeld
tot symbolen
verwijzend naar een groots moment
tot een herinnering
aan de Schepper
in ieder leven wel present.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, augustus 07, 2017 13:58 |
| met zijn bede reeds en een rond geslepen steen der heldere bedding van de levendige beek behield hij zijn kleine lijf en leden van het algeheel godsvolks verbond. hans |
|
| claire vanfleteren: | Zondag, augustus 06, 2017 19:25 |
| Jij zelf kan die stenen stapelen en het is te zien of ze blijven of dat ze meespoelen met de golven van ongeloof! | |
| Willem B. Tijssen: | Zondag, augustus 06, 2017 19:03 |
| Je behoeft niet van steen te zijn om de waarde van het geloof voor de mensheid door alle tijden te zien . Gelovig of niet. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, augustus 06, 2017 11:50 |
| ja weer een mooie | |
| Anneke Bakker: | Zondag, augustus 06, 2017 09:40 |
| Stenen hier in mooie woorden gestapeld tot een gedicht dat de moeite van het lezen meer dan waard is. Zonnige zondag Teun. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||