Mijn hart is op reis gegaan
Door droge vlaktes die warmte uitstralen
Maar de leegte maakte het juist vol
In mijn hoofd met al die verhalen.
Mijn hart is op reis gegaan
Door briesjes, zon en regen
Met mijn hoofd zwevend in de wolken
Voelde de wind mee en soms ook tegen.
Mijn hart is op reis gegaan
Door een bergachtig gebied
Wat soms moeilijk begaanbaar bleek
En dat gaf me veel verdriet.
Mijn hart is op reis gegaan
Door woeste rivieren en een kleine beek
Door stroming en kabbelend water
Die ik angstig ontweek.
Mijn hart blijft op reis gaan
Tot de rust er is om thuis te blijven
En ik kan stoppen
Met mijn gevoelens in gedichten te schrijven.
Dan kan ik mijn gevoelens misschien delen;
De geschiedenis die er niet meer zo toe doet
Kan ik de rugzak achterlaten
En voelt mijn hart eindelijk goed
Om thuis te blijven..