De rode draad
de rode draad
met handenvol
regen gaf ik jou
de zegen na
jij draaide
je om en ving
een opkomende zon
ieder zijns weeg
nog steeds wappert
de lach als vrijheidsvlag
voorzichtig rol ik
de rode draad
van verbondenheid uit
stuur jou gedachten
wensen en dromen om
toch even bij je te zijn
reken af met
gebroken structuren
gewoontes die te lang duren
ben verrast door de tijd
wist niet dat er zoveel
voor andere zaken overblijft
wil melker
09/08/2017
Reacties op dit gedicht
| Jadzia: | Dinsdag, september 19, 2017 16:09 |
| Verassend gedicht... geeft een ander gezicht heel even.. op een ander leven. fijne na zonnige middag. Lieve groet Jadzia |
|
| EXPLICIT: | Woensdag, augustus 09, 2017 22:42 |
| De rode draad éénmaal te pakken biedt ander perspectief, mooi Wil. | |
| september: | Woensdag, augustus 09, 2017 19:06 |
| Een prachtig beeldend gedicht Wil wat ik graag gelezen en herlezen heb. De sfeer ervan is mooi. Liefs | |
| Compostje: | Woensdag, augustus 09, 2017 11:51 |
| Hoe knutsel je het toch weer in elkaar. mooie beelden zag ik verschijnen. | |
| teun hoek: | Woensdag, augustus 09, 2017 10:03 |
| mogelijk dat de zonverrassingen nog komen. h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 09, 2017 08:03 |
| Met de rode draad weer een prachtig liefdevol gedicht geweven Wil, diep respect voor dit moois. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||