een projectie
ik blaas wolken op
tot ware luchtkastelen
laat witte schepen zeilen
in een blauwe oceaan
het is een spel
waarbij ik ongestoord
naar eigen fantasie de
schepping bij kan schaven
in een projectie
die mijn stemming en
emoties kunnen dragen
tot alles weer verwaait
maar de speelse wind
was niet mijn vriend
ook de zon verdween
achter donkere kantelen
zeilen klapperden
woest schuimden golven
tegen de klippen op mijn
panorama kon ik wel vergeten
pas later in het
bedaren van de zomerbui
kwam blauw weer vrij en
gleden schaapjes traag voorbij
wil melker
12/08/2017
Willem B. Tijssen: | Zaterdag, augustus 12, 2017 16:26 |
Mooi tot de verbeelding sprekend gedicht. Zowel in eigenlijke als spirituele zin. | |
Compostje: | Zaterdag, augustus 12, 2017 13:23 |
Bij het lezen van dit moois lijkt een heldere blauwe lucht maar niks |
|
september: | Zaterdag, augustus 12, 2017 12:12 |
Een prachtig door de natuur verbeeldend geschreven gedicht Wil. Ik heb het enkele malen herlezen. Het is en blijft boeiend hoe een mens in het gevoelsmatige zoveel van de natuur mee beleeft. Een schitterend gedicht. Ik wens je een zonnige dag toe. Liefs | |
M-Rose: | Zaterdag, augustus 12, 2017 11:39 |
ik fluister je een roos toe | |
teun hoek: | Zaterdag, augustus 12, 2017 10:05 |
luchten blijven inspireren kunst beelden daarin te vangen. h gr. th |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 12, 2017 08:44 |
Avontuur op de woelige baren, ook bijzonder om dat te ervaren, je hebt in dit waterland nou eenmaal niet alles in de hand. Hopelijk heb je na al het nat toch een mooie vaartocht gehad. Mooi gedicht laat je weer lezen Wil en fijne dag gewenst. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 12 augustus 2017 | ||
Thema's: |