Nu.
Je kunt…
Je hebt…..
nu nog leren genieten
van al dat zo
je wegen kruist
voor ’t leven je plaatst voor nieten.
Ik zie het om
mij heen gebeuren
ziekte , verlies , gelopen koers.
Nu nog te samen
Gezond, veel liefde
op niemand daarom echt jaloers.
Toch puzzel ik
wat kan gebeuren
hoe lang nog gaat dit alles goed.
Het is er nog, doch
ik blijf denken
wat ik zo mogelijk morgen ontmoet.
Dit onbewuste
kent haar vindplaats
vanuit angst , oorlog Vaders dood !
Blijf ik alleen
wie zal er zorgen
die verontrusting die dit bood.
Ik ben jaloers op
die ’t wel kunnen
het Carpe diem , het nu dat is.
Ik streef er naar
blijf het proberen
doch sla nog vaak het plankje mis.
th