spiegelbeeld
Spiegelbeeld
In een flits zie ik het,
wanneer ik de spiegel passeer.
Ik gelijk meer en meer op mijn moeder.
Die blik, dat gebaar, die mond.
Ja zelfs die houding.
De herkenning van haar in mezelf
blijft een schok,
hoe graag ik mama ook zie.
Ik was toch altijd anders dan zij?
Ik ben zelfs uniek in het diepst van mijn gedachten,
zoals zij enig is in haar soort.
Maar wij beiden kopie conforme?
Neen. Kan niet. Mag niet. Wil ik niet.
Claire Vanfleteren ©
In een flits zie ik het,
wanneer ik de spiegel passeer.
Ik gelijk meer en meer op mijn moeder.
Die blik, dat gebaar, die mond.
Ja zelfs die houding.
De herkenning van haar in mezelf
blijft een schok,
hoe graag ik mama ook zie.
Ik was toch altijd anders dan zij?
Ik ben zelfs uniek in het diepst van mijn gedachten,
zoals zij enig is in haar soort.
Maar wij beiden kopie conforme?
Neen. Kan niet. Mag niet. Wil ik niet.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Maandag, augustus 14, 2017 22:32 |
| Voelbaar en herkenbaar, met gemengde gevoelens gelezen. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||