een bipolaire wereld
ik hoor de klok
hij snorrelt en tikt
doet verder niks
kent zijn balans
tussen heden en
stervend verleden
ook wij
zoeken evenwicht
in een bipolaire wereld
waar het leven
zich afspeelt
tussen twee uitersten
dat wat wij zijn in
het dagelijks bestaan en
dat wat wij willen worden
het is lopen
op het slappe koord
tussen leven en dood
in liefde en pijn
zoals de dialectiek van
vrijheid en gebonden zijn
wil melker
15/08/2017
EXPLICIT: | Woensdag, augustus 16, 2017 00:59 |
Botsen van deeltjes vormt ons leven. De stoornis als diagnose galmt de eenheidsworst. Wat kunnen we zonder wrijving, zal glans blijven...? Contrast en tegenpolen zijn zo mooi maar enkel ziet de de gemiddelde sterveling het nog terug in het laden van de smartphone... | |
claire vanfleteren: | Dinsdag, augustus 15, 2017 16:10 |
Zij wij allemaal geen beetje bipolair Wil. Wij stralen naar de buitenwereld toe, maar zijn kwetsbaar in ons hart, niemand die het ziet. Twee verschillende iks en toch dezelfde niet waar? |
|
september: | Dinsdag, augustus 15, 2017 15:49 |
Heel mooi voelbaar geschreven gedicht Wil. In onze wereld van extremen en de polariteiten. Ook in het individuele leven zichtbaar. En alle nuances van en in de bewegingen. Het gaat al ligt het vaak zo uiteen in zekere zin ook hand in hand. Ik vond het een mooi gevoelsgedicht. Liefs |
|
Clarice: | Dinsdag, augustus 15, 2017 14:31 |
Dat is soms een worsteling; we dragen waarschijnlijk meer mee dan we beseffen. Mooi geschreven, Wil. Gts, Clarice | |
teun hoek: | Dinsdag, augustus 15, 2017 13:34 |
een dualisme dat ons voor keuzen stelt met alle mogelijkheden en onmogelijkheden van dien. th |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, augustus 15, 2017 08:43 |
Heel vaak ontstaat dat bipolaire door psychische trauma's uit het verleden of fysieke kwetsbaarheid waardoor het evenwicht is verstoord. Jouw spitsvondigheid kwam hier goed van pas. Ik wens je een mooie dag Wil. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 15 augustus 2017 | ||
Thema's: |