Uit het oog ...
Uit het oog
We verliezen ons verleden
in de drang om te presteren
Onze oorsprong lijkt vermeden
in een steeds weer opwaarderen
De stedenbouwers van weleer
weggestopt in zorgkasten
Er is blijkbaar geen eerbied meer
geen mensen meer maar lasten
Ze vroegen ons geen broden
of handen die ze zouden dragen
Maar aandacht voor hun noden
en respectvolle oude dagen
We willen de wereld aan ons binden
maar als we daar de basis in verliezen
Moeten we een balans gaan vinden
door beter gefundeerd te kiezen
In elk redden is stabiliteit een must
weten wie je bent en waar vandaan
Ouderenzorg is geen last maar lust
als dankbaarheid voor ons bestaan
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, augustus 19, 2017 10:25 |
| Geen last, maar een lust. Inderdaad, mooi verwoord. Liefs, Aquarel |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, augustus 18, 2017 15:57 |
| ze zijn er nu eindelijk achter dat er toch te weinig handen aan zorgbedden staan... eerst alles verpesten en mensen aan hun lot overlaten in luiers door vergaande bezuinigingen en dan weer met hangende pootjes vacatures plaatsen... onnadenkende eurovreters.... goed aangekaart Klaas! hgr wr |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, augustus 18, 2017 11:56 |
| mooi geschreven klaas en goed dat je het weer eens onder onze aandacht hebt gebracht |
|
| teun hoek: | Vrijdag, augustus 18, 2017 11:53 |
| wij kunnen nog mee , maar waar zorg nodig is , vallen de gaten. th |
|
| claire vanfleteren: | Vrijdag, augustus 18, 2017 09:41 |
| Ik heb er al veel over geschreven, maar als je nu de jongeren hoort zijn ze vlot in antwoord als het om oudere mensen gaat. Er zijn zorginstellingen genoeg, waarom zouden wij voor jullie moeten zorgen. Ik vraag dat niet, maar een beetje respect zou hier goed staan, zoals wij respect hadden voor onze ouders en grootouders. Mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||