lege woestijnen
ik heb al
genoeg getoverd
ben ontgoocheld door
zaken die anderen mij
probeerden wijs te maken
met aladin
dicht bij de hand
schijnt mijn lamp op
lege woestijnen waar wind
giert door onbenoemde pijnen
het oorlogsschroot is
kaal geschuurd door zand
nog glanst onwankelbaar staal
dat zijn positie niet
prijs heeft willen geven
waar sprookjes ooit dansten
en slangen verlangden
naar hun veilige manden
neuriet nu de laatste
magiër het naamloze leed
alleen ruïnes en leugens
markeren de wegen
van de duizend en een nacht
de rest is gedood of gevlucht
geen lamp beschijnt meer de lucht
wil melker
18/08/2017
september: | Zaterdag, augustus 19, 2017 00:25 |
Een goed ingrijpend en aangrijpend geschreven gedicht Wil. De waanzin van oorlog en destructie. Dat het gebeurd en het lezen van dit gedicht laat zeker niet onberoerd. Het is een verschrikking. Liefs | |
Viva58: | Vrijdag, augustus 18, 2017 19:58 |
Je zou er somber van worden Wil, Groetjes, Cora |
|
wervelende regenboog: | Vrijdag, augustus 18, 2017 15:51 |
heel goed in woorden gevat Wil wat daar voor mensonterende praktijken plaatsvinden...vreselijk! liefs wr |
|
teun hoek: | Vrijdag, augustus 18, 2017 11:49 |
helaas niet alleen in woestijnen doch worden landen daartoe getransformeerd. h gr. th |
|
claire vanfleteren: | Vrijdag, augustus 18, 2017 09:43 |
Ik kan me niet indenken dat vroeger de inka's zo'n rijk volk waren, ook de Egyptenaren, de Indiƫrs. Het zijn culturen die verdwijnen, zoals wij mens ook zullen verdwijnen en waarvan alleen stof zal overblijven Wil! | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 18, 2017 08:58 |
In de verste verten geen sprookjeswereld meer Wil, oorlogen en aanslagen, en de pijnen gieren overal, rest een woestijn van dood en veel leed. Een gedicht dat diep raakt! Voor jou een mooie dag gewenst. Anneke |
|
LunaHetKonijn: | Vrijdag, augustus 18, 2017 08:45 |
Mooi omschreven. Fijne dag. | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 18 augustus 2017 | ||
Thema's: |