botox
Botox
Ik zou samen met een vriendin gaan lunchen.
Zij zat tot aan haar nek in de renovatiewerken
Tussen het geklingel van borden door
deelde ze me mee dat ze een afspraak had.
Een bo(…) afspraak.
In volle renovatiewerken, ook zelf
even haar eigen gevel laten verstevigen.
Zelf zie ik niet waar haar vel nog strakker zou kunnen.
Ik heb er niets tegen, maar in mijn hoofd ben ik nog 21.
Mijn voorhoofd zegt misschien wel iets anders.
Als ik erop let zie ik premature horizontale lijntjes,
en als ik mijn wenkbrauwen optrek
worden het heuse groeven.
Aanvaarden dat moeder natuur fijne streepjes in mijn huid trekt,
zoals een naald die systematisch over een blok
natte klei krast.
Zou ik? Slik. Nu al? Slik.
Aan de botox moeten?
Claire Vanfleteren ©
Ik zou samen met een vriendin gaan lunchen.
Zij zat tot aan haar nek in de renovatiewerken
Tussen het geklingel van borden door
deelde ze me mee dat ze een afspraak had.
Een bo(…) afspraak.
In volle renovatiewerken, ook zelf
even haar eigen gevel laten verstevigen.
Zelf zie ik niet waar haar vel nog strakker zou kunnen.
Ik heb er niets tegen, maar in mijn hoofd ben ik nog 21.
Mijn voorhoofd zegt misschien wel iets anders.
Als ik erop let zie ik premature horizontale lijntjes,
en als ik mijn wenkbrauwen optrek
worden het heuse groeven.
Aanvaarden dat moeder natuur fijne streepjes in mijn huid trekt,
zoals een naald die systematisch over een blok
natte klei krast.
Zou ik? Slik. Nu al? Slik.
Aan de botox moeten?
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Dinsdag, augustus 22, 2017 08:02 |
| Echt niet!!Niemand moet iets doen!!Alleen als er zaken moeten gebeuren qua gezondheid. Of als je het zelf echt wilt!!Maar ik zou zeggen, we schrijven vaak over die moeder natuur, laat haar dan ook haar werk doen bij het ouder worden | |
| teun hoek: | Maandag, augustus 21, 2017 19:36 |
| vast niet schilder en boetseer maar dat wat je boeit....het innerlijke laten triomferen boven het uiterlijk. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, augustus 21, 2017 18:31 |
| Aan mijn lijf geen polonaise, puur natuur daar gaat niks boven behalve als er noodzaak toe is. Goed geschreven Claire, Fijne avond gewenst. Anneke |
|
| Aquarel: | Maandag, augustus 21, 2017 17:28 |
| Persoonlijk vind ik de rimpels van bijvoorbeeld mijn moeder prachtig staan. Ik hoop ook dat ik op latere leeftijd zo'n soort natuurlijke schoonheid mag uitstralen. Maar wanneer je echt ongelukkig bent ergens mee, en je kunt er iets aan laten doen valt dat wel te begrijpen. Ik vind het alleen zo jammer dat veel mensen aan een ideaalbeeld willen voldoen, en daarbij zichzelf eigenlijk (in mijn ogen) niet mooier maken. En dan is er ook nog het risico dat er iets mis gaat... Liefs, Aquarel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 21, 2017 15:25 |
| nee hoor hoeft niemand! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||