Pelgrimage.
Pelgrimage.
Welke bezieling
schuilt in mensen
te pelgrimeren – waar dan ook heen.
Om rust te vinden
te ontdekken
op stille wegen – vaak alleen.
Drijft ’t innerlijk
vanuit die daadskracht
hen naar de kern van het bestaan?
De oorsprong
onbekende toekomst
dwang daartoe die keuze in te gaan.
Daar te ontdekken
dat het leven
geworteld is in eeuwigheid
onttrokken eens
aan Ho’gre sferen
op zoek naar ongekende tijd.
Zoals wij ied’re
zondag trekken
naar ’t Godshuis , dat Zijn Woord ontvouwt
daaruit ontlenen
dat Zijn genade
fundering vormt : daarop gebouwd.
Zoekend alhier
in tijdelijk pozen
naar het bedoelen van ons zijn
vertrouwd te raken
met ’t beloofde
ons plaatsend in Gods liefdeslijn.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, augustus 23, 2017 19:09 |
| die verstilling in het groot en klein, daarin vinden wij het nabij zijn. hans |
|
| Clarice: | Dinsdag, augustus 22, 2017 21:50 |
| Om in het nu te komen en jezelf tegen te komen, denk ik. Rust te vinden zoals je schrijft. Mooi gedicht, Teun. Gts, Clarice | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, augustus 22, 2017 16:22 |
| Dat voelt toch als een magneet het blijft altijd trekken, dichtbij of verder weg, zoals Lourdes daar heb ik wat mee , heel indrukwekkend! Ook dichterbij kan men dat ervaren zeker als je er voor open staat. Heel mooi gedicht en heb het graag gelezen. Zonnige groet Teun. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||