Zo'n grasparkietje
Zo'n grasparkietje; zo'n wijze
fluiter. Met zijn kopje iets
wijs gedraaid. Zo'n klein wezentje
in zijn kooitje dat met liefde
een mensenleven verfraaid.
Wat kan het leven simpel zijn
met wat vreugde variabel op
stok. Zo'n gevederd vriendje
voor het leven; echte liefde
zonder wrok.
Fel gekleurd toont het zijn
kunsten; maakt het leven meer
compleet. Het is de liefde
die gevleugeld iets van een
gecompliceerdheid voorgoed vergeet.
fluiter. Met zijn kopje iets
wijs gedraaid. Zo'n klein wezentje
in zijn kooitje dat met liefde
een mensenleven verfraaid.
Wat kan het leven simpel zijn
met wat vreugde variabel op
stok. Zo'n gevederd vriendje
voor het leven; echte liefde
zonder wrok.
Fel gekleurd toont het zijn
kunsten; maakt het leven meer
compleet. Het is de liefde
die gevleugeld iets van een
gecompliceerdheid voorgoed vergeet.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, augustus 23, 2017 12:00 |
| ik verkies wildzang in vrijheid Willem. h gr. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, augustus 23, 2017 11:30 |
| wij hadden tropische vogels vroeger mooi |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 23, 2017 09:11 |
| In gedachten hoor ik het vogeltje fluiten, heb er vroeger eentje gehad het bracht kleur en fleur in ons huis. Hier toon jij jouw dierenliefde Willem, heel mooi. Zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||