Dit leven wil ik niet meer
De dagen gaan langzaam voorbij
Nee ik Ben er nog Lang niet bij
Ik Ben zo ontzettend moe,uitgeput
Wat is het diep deze put
Het lukt niet meer
Echt alles doet mij zeer
Het is voorbij, klaar, genoeg
Ik sleep mij door de dagen
Met in mijn hoofd zoveel vragen
Waarom is het gebeurd? Waarom?
Het maakt mijn leven nu kapot
Ik weet niet meer wat ik moet zeggen
Het is niet meer uit te leggen
Het is op, kapot
Ik vecht, ik vecht zo hard door
Maar ik weet niet goed meer waarvoor
Ik raak de weg kwijt altijd
Heb ik nog wel zoveel tijd?
Ik weet het niet meer weer
Wat ik wel weet is
Dit leven wil ik niet meer
Nee ik Ben er nog Lang niet bij
Ik Ben zo ontzettend moe,uitgeput
Wat is het diep deze put
Het lukt niet meer
Echt alles doet mij zeer
Het is voorbij, klaar, genoeg
Ik sleep mij door de dagen
Met in mijn hoofd zoveel vragen
Waarom is het gebeurd? Waarom?
Het maakt mijn leven nu kapot
Ik weet niet meer wat ik moet zeggen
Het is niet meer uit te leggen
Het is op, kapot
Ik vecht, ik vecht zo hard door
Maar ik weet niet goed meer waarvoor
Ik raak de weg kwijt altijd
Heb ik nog wel zoveel tijd?
Ik weet het niet meer weer
Wat ik wel weet is
Dit leven wil ik niet meer
Reacties op dit gedicht
| Lunia: | Zaterdag, augustus 26, 2017 14:03 |
| Probeer ik elke dag claire vanfeleteren | |
| Hans Winter: | Zaterdag, augustus 26, 2017 00:03 |
| wanneer waarom verstomt, geeft ineens waartoe goede moed. hans |
|
| claire vanfleteren: | Vrijdag, augustus 25, 2017 18:03 |
| Hou toch stand meisje, vergeet het verleden, leef nu en lacht naar de toekomst als het even kan. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lunia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||