De gordel
de gordel
hij wist
het donker als
geen ander te bespelen
stapelde kleuren
in vage vormen
verstikkend op elkaar
geen uitweg
omdat stilte echode
zonder weerkaatsen
niets om te raken
weer contact
met jezelf te maken
geen rode draad
om terug te keren
naar leefbare sferen
een zombie die
geketend zichzelf
niet meer ziet
alleen de gordel
zal je kleden met
zijn dodelijk explosief
wil melker
27/08/2017
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, augustus 27, 2017 18:35 |
| Zeer sterk vormgegeven gedicht over het afschuwelijk ondenkbaar gedrag van deze martelaren zoals ze zichzelf graag genoemd zien Wil. Het gedicht komt voelbaar binnen. Zeer sterk geschreven. Liefs | |
| Clarice: | Zondag, augustus 27, 2017 18:02 |
| Eens er een voedingsbodem is, is er niet veel meer nodig...erg dat mensen zo misbruikt worden. Het is niet moeilijk om de zwakke te manipuleren... Mooi verwoord, Wíl. Gts, Clarice | |
| Willem B. Tijssen: | Zondag, augustus 27, 2017 16:13 |
| Onomkeerbaar uitzichtloze zelfdestructie lijdt onherroepelijk tot een zeker levens einde. Deze vandaag aan de dag voorkomende realiteit is hier heel knap in beeldende taal onder woorden gebracht. met groeten; Willem B. Tijssen |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, augustus 27, 2017 09:37 |
| gehersenspoeld opgegroeid in een omgeving waar bommen en granaten de dienst uitmaken...triest rakend verwoord Wil mooie zon-dag wr |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, augustus 27, 2017 08:36 |
| een zombie die de weg met zichzelf is kwijtgeraakt, met zijn gordel dood en verderf heeft gezaaid waarin hij zelf was geketend. Een gedicht om bij te huiveren Wil. Wens jou een zonnige zondag Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, augustus 27, 2017 07:06 |
| wow goede morgen wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||