mocht ik ooit
mocht ik ooit
voortijdig mijn einde voelen
wil ik nog eenmaal
met jou door wouden gaan
ergens langs kusten van zeeën
door de weidse hemel
over bergen, meren
en in steden in ochtenden
bij dag en bij nacht
met jouw hand in de mijne
de huid van de wereld
vanuit jouw ogen bekijken
en dan veel te gelukkig zijn
om te sterven
sunset 29-08-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, augustus 29, 2017 22:44 |
| Clarice, Dank je wel voor deze fijne reactie. Nog een rustige dinsdagavond en genegen groet, |
|
| sunset: | Dinsdag, augustus 29, 2017 22:42 |
| Avr, lodi, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en nog een heel prettige dinsdagavond. En lodi, ik ben bij mijn weten nog steeds een man; altijd al geweest trouwens *glimlacht*. Warme genegen groet, |
|
| Clarice: | Dinsdag, augustus 29, 2017 22:42 |
| Daar niet op wachten, Sunset. Een heel mooi gedicht en fijn je weer te lezen, gts Clarice | |
| lodi: | Dinsdag, augustus 29, 2017 21:46 |
| wow meid alleen maar wowwww veel liefs lodi | |
| Avr: | Dinsdag, augustus 29, 2017 21:28 |
| Je weet me te raken met dit droef mooie schrijven, sunset! mvg Avr | |
