Druppels
Rijs op uit oeverloze wateren
splijt druppels tot inktstenen
troon met ijzeren wazige vleugels
lava en magenta barsten voluptueus
torso van 't weidse midden, dieptepunt
tot we waarachtig leven, liefde lenen
het woord zijn eega niet meer kent
tumultueus de waterval ongebreideld
briest het nachtpaard zonder teugels
heb ik lief, maar liever heb ik het niet
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Zondag, september 03, 2017 23:40 |
| Zoals altijd erg mooi. Toch zit er iets in wat ik niet kan pakken, en ik blijf hem maar lezen... | |
| september: | Vrijdag, september 01, 2017 14:08 |
| Dank jullie hartelijk voor de reacties. Dat waardeer ik zeer. Liefs en mooie dag gewenst voor jullie. | |
| David Matser: | Donderdag, augustus 31, 2017 10:52 |
| Een beetje pompeus, maar af en toe is dat ook wel lekker ;) | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 31, 2017 09:48 |
| mooi mooi | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 31, 2017 08:42 |
| Gedicht van de bovenste plank September, zoek nog naar de verborgen verbanden maar dat is het mooie van het mysterie vertaald in jouw eigen bijzondere schrijfstijl. Fijn om hierin weg te dromen. Lieve groet en mooie dag. Anneke |
|
| Stroejaro: | Donderdag, augustus 31, 2017 07:54 |
| Heel mooi geschreven. | |
| wil melker: | Donderdag, augustus 31, 2017 04:32 |
| dromen gaan lijken je rust te verstoren maar nemen je mee.. in een opnieuw geboren worden..... een heel goede morgen.. liefs wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||