Chez Poesjkin
Als ik een fles kon vullen
met de tijd van jou en mij
dan zou ik die kunnen delen
een glimlach op gezichten
om wat voorgoed tussen ons
voorbij ging en nog steeds
spookt in de uren van slaap en droom
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, september 02, 2017 22:50 |
| Heel mooi schrijven, Stanislaus. Je hebt geen fles nodig want je deelt je gedichten... Gts, Clarice | |
| claire vanfleteren: | Zaterdag, september 02, 2017 19:04 |
| De tijd gaat voorbij maar de herinneringen blijven! | |
| M-Rose: | Zaterdag, september 02, 2017 16:26 |
| de airco"s in circosia werken ier ook op zeelucht tis een droom vr elke gast en de flessen legen zekerheid | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 02, 2017 13:53 |
| mooi verwoord doet me wat |
|
| Avr: | Zaterdag, september 02, 2017 12:28 |
| Heel mooi en bijzonder dat delen van herinneringen verwoord! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2017 | ||
| Thema's: | ||