De kale vergankelijkheid
De kale vergankelijkheid plaatst
een man in een verleden tijd.
Die om zijn bos met krullen eens
door velen werd benijd.
Fijn besnaard maar inmiddels spaarzaam
behaard spiegelt een kale schedel zijn
intelligentie omhuld met een sierrandje
haar. Van een veertiger die zich vroeger
sexy mocht noemen; maar nu het apeal moet
missen van een schaar.
De kale vergankelijkheid speelt niet
langer de krullenjongen in de maatschappij.
Want wie kaal is heeft boven hersens zitten;
en voor een behendig speler behoren daar
niet altijd de krullen bij.
een man in een verleden tijd.
Die om zijn bos met krullen eens
door velen werd benijd.
Fijn besnaard maar inmiddels spaarzaam
behaard spiegelt een kale schedel zijn
intelligentie omhuld met een sierrandje
haar. Van een veertiger die zich vroeger
sexy mocht noemen; maar nu het apeal moet
missen van een schaar.
De kale vergankelijkheid speelt niet
langer de krullenjongen in de maatschappij.
Want wie kaal is heeft boven hersens zitten;
en voor een behendig speler behoren daar
niet altijd de krullen bij.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Dinsdag, september 05, 2017 10:47 |
| Mijn lief heeft zo'n kale bol en de rand doet hij met een tondeuse kaal scheren. Gelukkig staat het hem goed vind ik. Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Maandag, september 04, 2017 14:14 |
| we moeten het er maar mee doen. h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, september 04, 2017 11:46 |
| Ik weet niet of kaalheid met intelligentie te maken heeft Willem, een krullenbol vind ik wel heel leuk staan ook bij mannen, het oog mag toch ook wat hebben hé. Ik wens je een mooie maandag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2017 | ||
| Thema's: | ||