wenen
Straks...
En het gebeurde
Ik schreeuw
En huil
De stilte
Ik verberg mij
Niemand
Heel alleen
Lig ik in bed
En denk...
Hoe kon het gebeuren
Weer die pijn
moeten voelen
Ik weet het niet
Schaamte gevoel.
En het gebeurde
Ik schreeuw
En huil
De stilte
Ik verberg mij
Niemand
Heel alleen
Lig ik in bed
En denk...
Hoe kon het gebeuren
Weer die pijn
moeten voelen
Ik weet het niet
Schaamte gevoel.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Dinsdag, september 05, 2017 11:18 |
| Lieve Tulpje, je hebt waarschijnlijk een terugval, maar hoeft je niet te schamen, enkel proberen om er weer uit te komen. Steun zoeken kan helpen om weer in je kracht te komen. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Maandag, september 04, 2017 14:08 |
| dal en hoogte wisselen elkaar af moeilijk om op de top te blijven maar het moet lukken. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 04, 2017 11:37 |
| tulpje toch.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2017 | ||
| Thema's: | ||