Het heilige vuur
het heilige vuur
spiralend
speelt zand
met wind
in de woestijn
het heilige vuur
is al lang gedoofd
in de schoot van
rots en overhang
verlaten ruïnes
wachten op sloop
door erosie van
gestapelde steen
het schimmig leven
naast de scheve
olijfboom is zijn
schuilplaats al kwijt
steeds hoger
duinen woestijnen
laten culturen stranden
in verzanden als puin
wil melker
06/09/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Donderdag, september 07, 2017 02:26 |
| ons natuur is om zuinig op te wezen maar steeds weer lezen dat ze worden verwoest beetje bij beetje en dan nu omgezet in een blijvend bestaan in letters...liefs lodi mooi omschreven | |
| teun hoek: | Woensdag, september 06, 2017 12:18 |
| in de greep van het milieu . th |
|
| M-Rose: | Woensdag, september 06, 2017 10:30 |
| allez in dien tijd als nu toch | |
| M-Rose: | Woensdag, september 06, 2017 10:30 |
| de natuur leert wat de mens moeilijk begrijpt | |
| claire vanfleteren: | Woensdag, september 06, 2017 09:02 |
| De eenzaamheid kan zwaar zijn, al heb je alle waters doorzwommen, toch kan diep van binnen een helse onenigheid woeden. Het is aan jou Wil om terug rust te vinden. Het is net als een moeras waar je geen houvast meer hebt en dat je altijd maar dieper weg zakt tot iemand je een koord of tak toesteekt waar je zich weer kan aan optrekken, een zeer mooi gedicht! | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, september 06, 2017 08:57 |
| Natuurgeweld zorgt ten allen tijde voor veranderingen in woestijnen en zeeën waardoor ruïnes en rotsen instorten en weer ontstaan als schuilplaats voor gestrande culturen. Goed verwoordt in dit gedicht Wil. Ik wens je een mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2017 | ||
| Thema's: | ||