Winterpijn
De regen wiebelt met zijn gat
En strijkt als loopse duinen
De hemel nog niet aangepast
In diepe blauwe kruinen
De kou te diep geslagen nog
Het hart te kil beslopen
Een plensbui die er ijskoud lult
Van zomers in de tropen
De dagen donker de zangers stil
En rook die maar blijft pluimen
De wolken dicht de adem laag
En hoe de uren schuiven
Een tango die er ongedanst
Ook toen niet kon beletten
Hoe ouwe botten zich vermoeid
Naar nieuwe lentes strekken.
En strijkt als loopse duinen
De hemel nog niet aangepast
In diepe blauwe kruinen
De kou te diep geslagen nog
Het hart te kil beslopen
Een plensbui die er ijskoud lult
Van zomers in de tropen
De dagen donker de zangers stil
En rook die maar blijft pluimen
De wolken dicht de adem laag
En hoe de uren schuiven
Een tango die er ongedanst
Ook toen niet kon beletten
Hoe ouwe botten zich vermoeid
Naar nieuwe lentes strekken.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, september 06, 2017 12:17 |
| dat zij herfst en winter overleven en de lentezon straks opzuigen....dan wel het zuiden opzoeken. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 06, 2017 11:26 |
| hardop gelezen klinkt goed |
|
Over dit gedicht
| Auteur: falm | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2017 | ||
| Thema's: | ||