Smile please !
Zonder één cent maar met trots
loopt hij in de winterkoude als hij
plots op een oude bekende botst
en heimwee voelt naar die goede
gouden tijd van kasteelfeestjes
en losbandigheid op de canapé.
Met hem gaat hij nu op café
maar de zee van afstand tussen
hen twee is nu zo groot dat bij
het betalen van de nescafé hij
alleen geld uit zijn versleten
portemonnee mag halen.
En de geschiedenis zal zich
blijven herhalen: de rijken zijn
het gierigst maar daar kan hij
enkel als een klier om smilen!
Maar voor zo'n filosofie heeft hij
een heel hoge prijs moeten betalen.
loopt hij in de winterkoude als hij
plots op een oude bekende botst
en heimwee voelt naar die goede
gouden tijd van kasteelfeestjes
en losbandigheid op de canapé.
Met hem gaat hij nu op café
maar de zee van afstand tussen
hen twee is nu zo groot dat bij
het betalen van de nescafé hij
alleen geld uit zijn versleten
portemonnee mag halen.
En de geschiedenis zal zich
blijven herhalen: de rijken zijn
het gierigst maar daar kan hij
enkel als een klier om smilen!
Maar voor zo'n filosofie heeft hij
een heel hoge prijs moeten betalen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2017 | ||
| Thema's: | ||