Irma
Irma
Ze had haar boze oog gericht
op een prachtig eiland
in de Atlantische oceaan
hoe kan het toch bestaan
dat een orkaan zo tekeer kan gaan
het eiland heeft haar schoonheid verruild
voor chaos, wanhoop en verdriet
als je de verwoestende beelden ziet
bevolking totaal verdwaasd
want nog is zij niet uitgeraasd
de natuur
heeft weer haar macht en kracht getoond
en Sint-Maarten huilt
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, september 09, 2017 21:14 |
| mogen wij ons nu van nature te verbinden ondervinden, hen bewogen verbonden laten worden. hans |
|
| Clarice: | Vrijdag, september 08, 2017 23:02 |
| Zo spijtig dat de natuur nu zo te keer gaat in een gebied waar het vredevol en rustig was... Soms lijkt het alsof het niet goed mag gaan in de wereld..Zeer mooi gedicht, Anneke. Gts, Clarice | |
| claire vanfleteren: | Vrijdag, september 08, 2017 19:09 |
| Mooi verwoord Anneke. Ik denk dat Irma toch iets te maken heeft met de opwarming van de aarde, want zoiets ontstaat wanneer het zeewater meer dan 26 graden heeft en het had daar 28 graden tot op 100 meter diepte, zo kon Irma leven van de damp. Eens op het land verliest ze haar kracht, maar ondertussen bracht ze vernieling! | |
| Stroejaro: | Vrijdag, september 08, 2017 14:17 |
| Intens...Knap verwoord. | |
| Willem B. Tijssen: | Vrijdag, september 08, 2017 13:18 |
| In stilte wordt nu intens geleden. We delen in dit verdriet. mooi verwoord medeleven. |
|
| M-Rose: | Vrijdag, september 08, 2017 12:48 |
| jouw woorden roepen diepe stilte op door het intense medeleven | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 08, 2017 10:22 |
| mijn hulp heeft daar familie en schoonaMILIE ZE DACHTEN DAAR dat het mee zou vallen nou je ziet het |
|
| teun hoek: | Vrijdag, september 08, 2017 10:06 |
| wat een ramp Anneke en de tweede is al weer in aantocht. onbegrijpelijk leed. h gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2017 | ||
| Thema's: | ||