De Beiaardier.
De Beiaardier.
Jaren ervaring
eigen tempo
bij het bestijgen van de trap
de toren in, naar
’t carillon toe
zonder verspilling…ontspannen rap.
De oud’re mens
kent haar beperking
zij past haar tempo aan in tijd
waarbij de tonen
vrolijk klinken
van ’t lied dat haar immer verblijdt.
Het kennen van
gewicht en hoogte
ons gaan daarop strak aangepast
brengt ons nog daar
waar wij Hem vinden
niet door de jaren overklast.
Zo torenhoog
de lofzang heffen
tot Hem , die ’t leven gaf en neemt.
Geworteld in
rijke belofte
die gaandeweg nimmer vervreemdt.
th
Jaren ervaring
eigen tempo
bij het bestijgen van de trap
de toren in, naar
’t carillon toe
zonder verspilling…ontspannen rap.
De oud’re mens
kent haar beperking
zij past haar tempo aan in tijd
waarbij de tonen
vrolijk klinken
van ’t lied dat haar immer verblijdt.
Het kennen van
gewicht en hoogte
ons gaan daarop strak aangepast
brengt ons nog daar
waar wij Hem vinden
niet door de jaren overklast.
Zo torenhoog
de lofzang heffen
tot Hem , die ’t leven gaf en neemt.
Geworteld in
rijke belofte
die gaandeweg nimmer vervreemdt.
th
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, september 08, 2017 23:09 |
| Mooi beschreven, Teun. Het geeft een aparte sfeer, brengt je beetje terug in de tijd, is stemmig. Gts, Clarice | |
| claire vanfleteren: | Vrijdag, september 08, 2017 19:12 |
| De Beiaard, ik schreef ooit een gedicht voor de beiaardbeluisteraar Marleen Brulyn van Brugge. Mooi geschreven! |
|
| M-Rose: | Vrijdag, september 08, 2017 16:37 |
| tklinkt als een ode | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, september 08, 2017 15:40 |
| Prachtig instrument, kan het hier elk uur horen vanuit het torentje van het stadhuis. Hulde aan de klokkenist, ook aan jou Teun, je hebt het hier mooi onder woorden gebracht. Warme herfstgroet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2017 | ||
| Thema's: | ||