Nooit te laat
De tijd staat stil
Ik heb niet door
Dat het alsmaar later wordt
En zelfs dat
Gaat voorbij
Eindeloosheid
Gevangen
In seconden
Lang genoeg
Om eeuwig te duren
Het is pas
Tijdens stiltes
Dat men
Jouw zwijgen hoort
Schreeuwen
Tegen muren
Zonder dat het ooit
Weer over gaat
Zonder dat ooit
Iemand je hoort
Het is nooit te laat
Ik heb niet door
Dat het alsmaar later wordt
En zelfs dat
Gaat voorbij
Eindeloosheid
Gevangen
In seconden
Lang genoeg
Om eeuwig te duren
Het is pas
Tijdens stiltes
Dat men
Jouw zwijgen hoort
Schreeuwen
Tegen muren
Zonder dat het ooit
Weer over gaat
Zonder dat ooit
Iemand je hoort
Het is nooit te laat
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, september 09, 2017 14:20 |
| Voor sommige dingen wel. Sommige woorden hebben weinig zin meer als ze te laat zijn behalve dat je dan je hart gelucht hebt... Misschien bedoel je het zo. Graag gelezen, gts Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 09, 2017 09:28 |
| is zo mooi mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Boroy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2017 | ||
| Thema's: | ||