Dat zwart oogt
dat zwart oogt
ik heb het woud gehoord
niet alleen zijn buitenkant
in het ritselen van bladeren
maar de oertaal van de vaderen
de krak waarmee hij
zijn jarenlange spanning
laat vieren in hervinden
van evenwicht en macht
het ven gezien dat zwart oogt
bij een helder blauwe lucht
en doodstil kleine bellen gas
aan de spiegel laat ontsnappen
bomen praten in het
meervoud van soorten
door elkaar in hun reiken
naar licht voortdurend te raken
nog stillen wortels in het
ondergronds communiceren
zij netwerken vruchtbare tijd
groeien het woud naar eeuwigheid
wil melker
12/09/2017
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Dinsdag, september 12, 2017 22:07 |
| Heel mooi gedicht, Wil. Wonderlijk hoe ze straks bij het vallen van de bladeren zich van hun ballast ontdoen en weer aan kracht winnen. Gts, Clarice |
|
| lodi: | Dinsdag, september 12, 2017 17:31 |
| mooi "natuur/lijk"beschreven graag gelezen liefs lodi | |
| M-Rose: | Dinsdag, september 12, 2017 16:01 |
| zwart = een wereldkleur dus heel mooi | |
| Claudelaire: | Dinsdag, september 12, 2017 14:33 |
| En zo communiceert de hele kosmos met elkaar ! Knap gedicht hoor ! | |
| Jadzia: | Dinsdag, september 12, 2017 10:44 |
| Geweldig mooi en ik zeg altijd als de bladeren ritselen door de wind dat de bomen communiceren met elkaar. Ik hou van dit gedicht Wil. Herfstgroet van Jadzia |
|
| teun hoek: | Dinsdag, september 12, 2017 10:22 |
| een mooi natuurgebeuren rond de ven belicht. h gr. th | |
| Stroejaro: | Dinsdag, september 12, 2017 08:52 |
| Mooi! | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 12, 2017 06:09 |
| Heel mooi gedicht in de sfeer van herfst laat je ons lezen vandaag Wil. Geniet van een fijne herfstdag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2017 | ||
| Thema's: | ||