luwt de scherpte
ik weet
dat de zon
licht zal baren
helaas nog steeds
op de verkeerde aarde
hier dwaalt
schaduw tussen
grijs en zwart
voel me verloren
zonder enig contrast
alleen de maan
geeft gelig zicht
heeft zich geprofileerd
in tweedehands
wederkerend schijnen
zij luwt de
scherpte van dit
ondoorzichtig bestaan
terwijl ik in het volle
licht vooruit wil gaan
wil melker
18/09/2017
september: | Dinsdag, september 19, 2017 12:12 |
Een heel mooi gedicht van een verlangen zoals ik het lees. Met woordvondsten die een bepaald gevoel spreken zodat het mooie gedicht bijblijft en ik herlees en herlees. Liefs | |
lodi: | Dinsdag, september 19, 2017 03:36 |
De zon schrijnt en verlicht jou plekje waar jij het liefste bent maar heel soms moeten we wachten tot dat de zon ons weer vind,maar weet dat iedere dag wel ergens een zonnestraal voor jou zal schrijnen en ik zal hem vangen speciaal voor jou.... liefs lodi |
|
EXPLICIT: | Maandag, september 18, 2017 20:24 |
Zou het volle licht niet verblinden? Het is bijna nieuwe maan, laat zich even niet vinden... Mooi Wil. | |
claire vanfleteren: | Maandag, september 18, 2017 19:22 |
Misschien kan je toch rekenen dat alles goed komt. Ook in de nacht is er licht, niet alleen van de maan, maar ook de duizenden sterren vergezellen je naar de dag! | |
wervelende regenboog: | Maandag, september 18, 2017 10:50 |
de koesterende zon laat vele mensen lachen...we kijken ernaar uit... mooi hoor Wil grtjs wr |
|
teun hoek: | Maandag, september 18, 2017 10:42 |
wij wachten af , meer kan helaas niet. th | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 18, 2017 10:39 |
hou vol | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 18 september 2017 | ||
Thema's: |