een beetje loslaten
Een beetje loslaten.
Het doet zo’n pijn
De gesproken woorden
Zoveel tranen en angst
Die blijdschap moorden
Gesproken woorden gelogen
Gedachtes na de klote
Maar waarom?
Als het loslaten
Het begin van het einde is
Aan twee kanten verbonden
Als ik de toereikende handen
Maar probeer te pakken
Zonder los te laten
Pijn, angst en verdriet
Is er maar voor heel even
Omdat ik weet
De trouwbaarheid bestaat.
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Maandag, september 18, 2017 13:46 |
| Loslaten is moeilijk. Daarom doe je het ook in je eigen tempo, op je eigen manier. Niemand kan je vertellen hoe lang het duurt of moet duren, of wat je moet doen. Er komt gewoon een ochtend dat je wakker wordt en je eerste gedachte bij iets anders is, maar dat weet je pas achteraf. | |
| Jadzia: | Maandag, september 18, 2017 12:45 |
| Koppie omhoog... komt goed. Heel veel liefs van Jadzia |
|
| teun hoek: | Maandag, september 18, 2017 12:42 |
| toch een uitstrekkende hand om je vooruit te stuwen. sterkte th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2017 | ||
| Thema's: | ||