De wereld is niet groot genoeg.
Geen enkele stad herbergt hem.
Ik kan reizen wat ik wil,
Tot aan Jupiter en Mars aan toe

Maar dan nog vind ik hem niet.
Want hij leeft vlak voor mijn neus.
En toch heb ik geen keus
Liefde ligt niet in het verschiet
Wanneer je het echt niet ziet.

Wanneer het leven je zo verslagen heeft
Dat je lief en leed niet meer goed herkent
Omdat hij meer neemt dan geeft
Want zijn eigen gevoelens zijn resistent

Mijn eigen ijs brak- een middag, even niet die muur
Toen waren we in staat om te praten en te begrijpen.
Maar wat volgt er dan? Zoet, of bitterzuur.
Liefde moet eigenlijk rijpen.

Voor mensen bij wie het leven steeds verandert is
Zijn verlangens naar meer taboe.
Het kan ook zijn dat ik me vergis
Soms maakt het me zo moe…

En wat dan? Als de muur weer optrekt.
Toch maar weer op zoek. Mezelf beschermend tegen rouw
Hopend dat ik geen misverstanden heb opgewekt
Een hart vol bitterheid en kou…