Nambia.
“Nambia.”
Wij zwammen maar
wat in de ruimte
wat maakt het uit iedereen hoort.
Gekozen toch door
de miljoenen
kennis en inzicht over boord.
Wij praten maanden
hoe te regeren
zoveel beloftes zijn verdampt.
Plakken en lijmen
om te komen
dat in principe is verkrampt.
Toch mogen wij
hier in volle vrede
vertoeven in een bijzonder land
uit zee gewonnen
om te bloeien
in een wereld , die toch staat in brand.
Wij klagen ,wij
zijn Calvinisten
althans die invloed kroop er in
of wij nu geloven
of het wannen
het is een eigentijdse zin.
Toch kiert in ’t al
dat warm terrasje
die wandeling op ’t strand aan zee
wij winkelen
kunnen weer kopen
pikken zo iets van weelde mee.
th
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, september 23, 2017 10:05 |
| Wij stemmen hoopvol, in Den Haag maken ze de beloftes niet waar en blijven maar zwammen,wij noemen dat kiezersbedrog Teun. Het terrasje biedt een bakje troost, voor velen al een weelde. Zonnig groeten en mooi weekend. Anneke |
|
| Jadzia: | Zaterdag, september 23, 2017 09:49 |
| Goedemorgen Teun, Het praten blijft praten beloftes kunnen zij niet laten het klagen zit in de mensen zij kijken door vertroebelde lenzen. Groet van Jadzia. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2017 | ||
| Thema's: | ||