d'Er stonden ooit twee torenhoge populieren
aan de Hazebeek die mijn grootvader zaliger
'smedje smee' met zijn eeuwige werkmanskiel,
had voor alles 'n oplossing ..

tegen kap tijdens de oorlogsjaren
middels veel zoetgevooisde diplomatie
met die onvermurwbare duitsers
wist te vrijwaren,

je werd duizelig van 't wiegen van hun kruin
waarin allerlei vogels in concert zongen
't gekras van d'eksters die er veilig
hun nest bouwden voorspelde niet veel goeds,

toen ze na bijna een eeuw moegewaaid
een gevaar betekenden of in de weg stonden
nu nergens nog hun fundamenten zijn te vinden
in die landelijke straat waar 'k toen woonde,

d'Er was ooit een laan in een jodenwijk
rond de stammen bond men een wit lint
waarin zoveel droevige voorvallen
staan gegroefd in de loop d'er geschiedenis,

van wat niet meer kan worden hersteld
maar in 't collectief geheugen staan vermeld
toen op een morgen de buurt werd afgezet
ze tot op de grond werden gedecapiteerd
hun stammen schnell, schnell gedeporteerd,

d'Er is of 'was' ergens in Polen
een oerbos waar Goering en zijn boevenbende
triomfantelijk 't wild ging afschieten
nadat ze in dat land de goorste misdaden

tegen de mensheid hadden geindustrialiseerd
waar w'allen nog de smet van dragen
't fascisme is Europa is nu gemoderniseerd
wee degene die de malaise durft te bevragen,
dra krijgt de jood 't weeral op zijn brood,

Het tuinpad van mijn vader zong Sonneveld
'n ansichtkaart van toen
wat kan je als enkeling doen ?

Laat ons een vogel, boom of bloem
vergeet voor één keer een miljoen
allemaal sentimentele romantiek
maar 't maakt me wel melankoliek ..