Er was eens, in een bos in het noordwesten
Een trollenvrouw die ze altijd pestten
Het vrouwtje kon niks, was waardeloos en had geen stijl
Aldus de elfen en de andere wezens, die steeds op haar schoten met hun pijl.

Het trollenmeisje voelde zich na jaren waardeloos.
Misschien was het waar wat ze zeiden, en na een poos
Begon ze eenzaam te worden omdat ze geen vrienden had.
Maar toen was het grote wetende lot het zat

De trollenvrouw moest verhuizen, naar een stad in het zuidwesten
Een stad waar ze haar niet meer pestten
Het meisje was gelukkig en iedereen waardeerde wat ze deed.
Ze vergat al het aangedane leed.

Na jaren zichzelf te zijn geweest onder waardering en lof
Vond het lot haar weer tof.
Maar terug verhuizen deed ze niet
Dat tot veel elfenverdriet.

(Ze vonden het heel grappig om haar pijn te doen.)

De trol was veranderd in een feeënprinses
En dat was voor iedere bosbewoner een les
Als je niet op je plek zit en niet word gewaardeerd,
Dan loopt heel je leven verkeerd.

(Gelukkig kun je onder andere omstandigheden ook veranderen. )