Mist.
Mist.2
Kleine wereld
mysterieus
verbergt het kenbare contouren
in een damp
die alles dempt
grenzen bakent in volvoeren.
Huiveringwekkend
op ons valt
ruimte opslokt in haar wezen
vochtig in de
plooien plakt
opdat wij haar kilheid vrezen.
’t Zicht beneemt
op autowegen
sloten afdekt in haar schim.
Damp uit water
opgestegen
respect oproept waartoe ik dim.
Herfst in mist
rode paddenstoelen
kleuren in die grijze gloed
tussen mosgroen
vol met druppels
waar ik schoonheid in ontmoet.
th
Reacties op dit gedicht
| Jadzia: | Vrijdag, september 29, 2017 11:39 |
| Een griezelig wereldje als de mist aanwezig is. warme groet Jadzia |
|
| Avr: | Woensdag, september 27, 2017 19:27 |
| Heel mooi schrijven! Gelukkig volgt vaak na mist, zonneschijn! mvg Avr | |
| claire vanfleteren: | Woensdag, september 27, 2017 14:55 |
| Als het herfst wordt is dat mijn zorg, die eeuwige mist, die zoveel mensenleven weer gaat kosten, zeer mooi beschreven Teun! | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, september 27, 2017 14:33 |
| Zo geeft de dauw haar eigen schoonheid prijs Teun, die jij hier heel fraai hebt verwoord. Mooie zonnige middag. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 27, 2017 13:40 |
| een hele mooie teun goede middag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2017 | ||
| Thema's: | ||