Eenzaam...
*Eenzaam maar niet alleen*
Zoveel om aan te denken
mensen denken te kennen
waar je alleen daar staat
voel je geluk maar proef
je de eenzaamheid van
mensen om je heen,
lachen is voor hen
als een masker voor
de buiten wereld,
zo zelden dat ze
hun ware gevoel durven
te laten zien,
maar als je dat voorrecht
mag dragen om even hun
echte ik te mogen zien
geniet dan en luister
naar hen met verdriet
en een glimlach,
wandt ook die bestaat..
Zoveel om aan te denken
mensen denken te kennen
waar je alleen daar staat
voel je geluk maar proef
je de eenzaamheid van
mensen om je heen,
lachen is voor hen
als een masker voor
de buiten wereld,
zo zelden dat ze
hun ware gevoel durven
te laten zien,
maar als je dat voorrecht
mag dragen om even hun
echte ik te mogen zien
geniet dan en luister
naar hen met verdriet
en een glimlach,
wandt ook die bestaat..
Over dit gedicht
| Auteur: lodi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2017 | ||
| Thema's: | ||