26 september 2017
Het zal een donderdag geweest zijn
in de Posthoorn in Den Haag
die bolle met verbeten trek ben ik
Achter mij een onbekende heer
naast mij twee dames, niet meer
teruggezien of in hun buurt beland
Zo zie je maar, alles verzandt
in de zandlopers van de tijd
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, juni 22, 2018 15:41 |
| Goed gedicht wat ik gelukkig nog tegenkwam. Mooi geschreven. | |
| claire vanfleteren: | Vrijdag, september 29, 2017 18:19 |
| Ja Stanislaus maar je herinnert je die mensen toch noch, dat is toch schitterend, vervagen zal het wellicht, omdat je die mensen niet kende! | |
| teun hoek: | Vrijdag, september 29, 2017 12:02 |
| die herinnering blijft hangen. mooi toch. h. gr.th |
|
| Jadzia: | Vrijdag, september 29, 2017 11:15 |
| mar er blijft altijd een korreltje zand hangen in het geheugen. Een toffe Herfstdag voor jou met een knipoog naar jouw gedichtje. Maffe groet van Jadzia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2017 | ||
| Thema's: | ||