De herfst
De stamkroeg is overigens een zeer geschikt
oord om zich voor te bereiden op de herfst.
Men is in de zomermaanden van het rechte pad
geraakt en is vreemdgegaan
op verleidelijke terrasjes.
Maar nu de duisternis
zich ’s avonds slinks doch gretig
steeds sneller over de dag buigt
zoekt men het huis van vertrouwen weer op.
Men buigt er schuldbewust voor de waard,
en offert hem geld op het altaar,
genaamd toog.
Minzaam knikken de medegelovigen.
Men geeft een rondje,
het eerste couplet van een schier eindeloze canon.
Dan komen de zomerverhalen,
eerst schoorvoetend,
dan instemmend, finaal orkestraal.
En terwijl binnen de uren verglijden
in genoeglijke hilariteit,
weeft buiten de herfst zijn web tussen de daken.
Claire Vanfleteren ©