een overleden mens draag ik voor altijd in mijn hart
maar is in mijn realiteit gestolen ofwel ontsnapt
het is geen illusie om met jullie samen te vergezellen in gedachten
ze spreken meer met mij dan dat ik ooit had kunnen verwachten
klaar en duidelijke filosofie
dat het voor ons duidelijk maakt, en zo delen wij onze empathie
dat alleen een hogere macht ons kan aanspreken?
het is duidelijk dat ik zoiets niet kan tegenspreken
als een boek doet leren of kennis opdoet
dan zijn het de gedachten die dienen voor de invloed
het spreken kan je beter laten
we komen er anders toch niet uit
laat onze verbeelding maar praten
het zijn zo van die momenten
dat alle zielen elkaar doet raken
het in botsing laat komen
en iedereen zijn of haar hart doet kraken
het opent verschillende realiteiten
het is een illusie die wil opkomen
om het recht te hebben van ondoorgronde nieuwe ''feiten''