lucht, vijandig tussen ons in
in het park
met het gekoer van duiven
staan nog altijd overblijfsels
van de voorbije zomer
de wegen zijn
niets anders dan
herinneringen aan
vroegere paden
tussen het nog bloeiende
en het reeds kale
ontdek ik afgevallen zonnen
die eens boven mij hingen
en ook schaduwen
waarin ik toevlucht vond
toen dagen braken
alle wolken stilstonden
niets zich nog roerde
met de lucht, vijandig
tussen ons in
sunset 04-10-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, oktober 05, 2017 11:06 |
| Avr, teun hoek, claire vanfleteren, Clarice, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en nog een liefst rustige donderdag. Warme genegen groet, |
|
| Clarice: | Woensdag, oktober 04, 2017 21:24 |
| Mooi geschreven, Sunset. Gts, Clarice | |
| claire vanfleteren: | Woensdag, oktober 04, 2017 19:45 |
| Mooi nadenkend gedicht! | |
| teun hoek: | Woensdag, oktober 04, 2017 18:00 |
| mooi th | |
| Avr: | Woensdag, oktober 04, 2017 14:19 |
| Droef mooi schrijven, sunset! mvg Avr | |
