In vuur en vlam
In vuur en vlam
Ik betrad
de schaduwzijde van de zon
verwijlend
in vlammend avondrood
woorden die ik ijlend brengen kon
als een melodie vol vuur en vlam
dat spontaan opkwam
in mijn hoofd
gezongen
in stervend avondrood
overtuigt
dat immer vurige liefde belooft
sterker dan de dood
van oeverloze warmte
nimmer wordt gedoofd
*
Anneke Bakker
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Zaterdag, oktober 07, 2017 17:04 |
| Mooi Anneke, laat maar laaien! Fijn weekend. | |
| september: | Vrijdag, oktober 06, 2017 23:35 |
| Dit is zo mooi Anneke. Het lijkt me een overweldigend gevoel. In de goede zin. Het gedicht maakt indruk en maakt stil. Veel liefs | |
| Clarice: | Vrijdag, oktober 06, 2017 22:15 |
| Mooi gedicht, Anneke. Ik denk ook dat echte liefde naar het goede leidt, ik wens het je toe. Gts, Clarice | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 06, 2017 17:44 |
| overweldigend soms Anneke, met symbolische waarden rond het leven en heengaan. mooi. h gr. teun. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2017 | ||
| Thema's: | ||